30 lat temu otwierano nowe przedszkole w Pleszewie

W styczniu 1992 roku, otwarto przy ulicy Mieszka I nowe przedszkole w mieście. Było nowoczesne, funkcjonalne i bardzo w Pleszewie potrzebne.
I pierwsze budowane od zera. Otrzymało numer 2, patrona na początku nie miało. Miś Uszatek dołączył do przedszkolnej społeczności znacznie później.

Być może tego posta by nie było, gdyby mi przypadkiem nie wpadło w rękę zdjęcie sprzed 30 lat z uroczystości otwarcia przedszkola. I gdybym go nie zamieściła na profilu Irena Kuczyńska Blog. No i trzecie gdyby – najważniejsze – gdyby pan Mateusz Ruda go nie zauważył i nie napisał do mnie, że się na fotce rozpoznał.

Po prostu chłopczyk, którego widać z profilu, a który wręcza mi prezencik, to on – dzisiaj zastępca dyrektora Zespołu Placówek Specjalnych w Pleszewie.

Pan Mateusz ma w swoim albumie to samo zdjęcie, ale jak mówił, za dużo z samej uroczystości nie pamięta. Wcześniej uczęszczał do przedszkola nr 2, które znajdowało się przy ul. Krzywoustego 2 – czyli w „dawnej szkole na Nowej Wsi”.

Więcej o historii budynku, który powstał w 1918 roku TUTAJ

Mateusz Ruda był wtedy w najstarszej grupie przedszkolaków a widoczna na zdjęciu pani to jego wychowawczyni Zofia Kraszkiewicz. Dyrektorką nowego przedszkola  była Anna Waliszewska. W tym przedszkolu, po likwidacji żłobka,  pracowała też mama pana Mateusza.

Poprosiłam dyrektorkę przedszkola Honoratę Dobrowolską o zdjęcia z otwarcia przedszkola, które znajdują się w kronice. I przysłała fotki a także wycinek z „Gazety Pleszewskiej” z lutego 1992 roku, gdzie znajduje się artykuł, mojego autorstwa, z relacją z imprezy.

Wynika z niej, że nowe przedszkole w Pleszewie na Osiedlu Mieszka I, wcześniej Duboise’a, było budowane cztery lata. Kropkę nad „i” postawił pierwszy burmistrz Pleszewa Piotr Hasiński.

Barbara Fengier, która była nauczycielką w przedszkolu twierdzi, że budynek był ukończony już we wrześniu i nauczycielki jeden dzień spędzały z dziećmi, drugi dzień w nowym budynku, gdzie przygotowywano wszystko na przyjęcie dzieci.

Do nowego przedszkola miały chodzić dzieci z likwidowanego przedszkola nr 4 przy restauracji Baks, przeniesionego tam z ulicy Poznańskiej, gdzie swoje przyzakładowe przedszkole miała Pleszewska Fabryka Wyrobów Papierowych i z placówki przy Krzywoustego 2.

Przydzielono tam dzieci oraz nauczycielki i pozostały personel. Dyrektorką była Anna Waliszewska, jej zastępcą Urszula Zając, która przyszła tu z Baksa razem z Beatą Żurek, Daria Gawłowicz, Renatą Karlińską i Anna Derbich.

Z przedszkola z Krzywoustego 2, oprócz dyrektorki, przyszły panie: Zofia Kraszkiewicz i Barbara Fengier.

Dzieci było dużo, cztery grupy po 30 przedszkolaków w każdej. Każdy oddział miał swoją salę, miał przylegającą do niej salę na pomoce oraz łazienkę. Miał też dwie panie przydzielone, bo przedszkole pracowało od 6.30 do 16.30.

Na piętrze była sala rekreacyjna z drabinkami do ćwiczeń gimnastycznych – to tam odbywała się 14 stycznia 1992 roku uroczystość z okazji otwarcia przedszkola.

Tam stało pianino, tam odbywały się zajęcia z rytmiki, które prowadziła dla dzieci Lucjana Pawlik. W budynku były pomieszczenia kuchenne, na parterze i na piętrze – wspomina Barbara Fengier. Już w styczniu nieruchomość była ogrodzona, plac zabaw z piaskownicą był zagospodarowany.

Było to pierwsze w mieście przedszkole z prawdziwego zdarzenia, budowane pod potrzeby najmłodszych pleszewian. Do tej pory przedszkola lokowano w budynkach, które ktoś opuszczał.

Tak było z Przedszkolem nr 1 „Bajka”, które urządzono w jednorodzinnym domu przy ul. Hallera, kupionym i potem rozbudowanym.

Przedszkole nr 3 „Słoneczne” zlokalizowano w latach 70. w budynku opuszczonym przez Sąd i Prokuraturę przy Placu Wolności. Wybudowany był w czasach pruskich.

Siedzibą przedszkola po wojnie stała się willa przy ulicy Wojska Polskiego 7, zbudowana jako dom pruskiego inspektora oświaty  na początku XX wieku.

Więcej o historii budynku, który był przedszkolem a jest siedzibą Państwowej Szkoły Muzycznej 1 st. im. W. Kilara  TUTAJ

Na otwarcie  nowego przedszkola zaproszono księdza proboszcza Bolesława Dalaszyńskiego, który obiekt poświęcił. Byli przedstawiciele inwestorów, budowlańców, instytucji, które były zaangażowane w budowę.

Z artykułu  w „Gazecie Pleszewskiej” wynika, że w prezencie od burmistrza był kolorowy telewizor i pralka automatyczna. Od rzemieślników pracujących na budowie był magnetovid.