Dąb półwiecza już rośnie na Reja! Posadzili sześciometrowe drzewo

Mieszkańcy bloku nr 7 na osiedlu Reja spotkali się, aby uczcić półwiecze ich domu, oddanego do użytku 17 marca 1973 roku. Po części oficjalnej wszyscy zasiedli do ustawionych przed blokiem stołów. Wraz z zaproszonymi gośćmi, wspominali, rozmawiali o teraźniejszości oraz przyszłości. Jeden sąsiad upiekł ciasto, inny wziął po prostu czekoladki. Do tego kawa, herbata i w efekcie wspaniałe spotkanie. W czasach gdy zapominamy, jak ważny jest kontakt z drugim człowiekiem i chwila rozmowy, mieszkańcy bloku nr 7 udowodnili, że wcale tak być nie musi…

Fundatorzy wybrali wyjątkowe drzewo

Wszystko rozpoczęło się jednak od posadzenia „Dębu półwiecza”. Ufundowali go Izabela Świątek wraz z mężem Arturem, który wychował się na Reja. Drzewo pochodzi z ich hodowli. Maszynę do przesadzenia udostępniała firma Ogrobud Jana Klauzy, która na swoim koncie ma m.in. nasadzenia w Watykanie. Jubileuszowe wydarzenie upamiętnia tablica, którą wykonał Gerard Wawrowski.

Każdy podsypał

Podczas uroczystości miejsca honorowe zajęły najstarsze mieszkanki, a wśród nich Danuta Andrzejewska, urodzona w roku 1936. Gdy dąb już stanął w przygotowanym wcześniej stanowisku, mieszkańcy, fundatorzy, przedstawiciele władz spółdzielni oraz osiedla, a także święcący drzewo ks. Krzysztof Guziałek mieli okazję wrzucić pod pień po symbolicznym „szpadlu ziemi”.

Czytaj: 50 lat życia w bloku wspomina Danuta Andrzejewska

Komitet i Zarząd o wszystko zadbali

Wszystko to nie byłoby możliwe, gdyby nie komitet organizacyjny obchodów w składzie: Henryk Kaźmierowski, Dariusz Klimczak, ks. Michał Kieling. W przygotowania sobotniej uroczystości zaangażowali się: Przewodniczący Zarządu Osiedla Reja Andrzej Załustowicz wraz z członkami Zarządu, tj. Sebastianem Wieruszewskim, Tomaszem Molińskim i Krzysztofem Olejniczakiem. Pomagali również Krzysztof Jarząbek i Paweł Chwałkowski.

Powiedzieli:

Henryk Kaźmierowski – szef komitetu organizacyjnego, mieszkaniec
Tu, jak zaczęło się mieszkanie w tym bloku, to nawet prądu nie było. W pierwszym okresie, przez kilka tygodni mieszkańcy żyli „przy świeczkach”. W środku były piece kaflowe. Ja jestem tu od początku.  Na przestrzeni lat  życie zmieniło się na lepsze. Dużo zieleni, nowa infrastruktura. Blok ma jedną klatkę schodową. Dlatego jesteśmy tutaj jak rodzina. Wspólnie żyją ci, którzy są tu od początku oraz młodsze pokolenia.

ks. dr hab. Michał Kieling – członek komitetu organizacyjnego, mieszkaniec
Pamiętam doskonale 1973 rok, miałem wtedy 6 lat. W tym bloku się wychowałem.  Pomysł posadzenia dębu pojawił się dla upamiętnienia historii. Jednak przede wszystkim chcemy uczcić tych najstarszych mieszkańców, których nie ma już wśród nas. Na szczęście kilku z tych seniorów wciąż jest z nami.
Sadząc ten dąb, chcemy zostawić coś dla potomnych.  My tu na ziemi przeminiemy, ale to okazałe drzewo będzie zachwycać przez setki lat.

Izabela Świątek, współfundator dębu
Miasto  wspólnie budują wszyscy mieszkańcy. Sukces zależy od społeczeństwa obywatelskiego, które musi łączyć poczucie wspólnoty.  Bez tej więzi, niczego nie można zrobić.
Jako ludzie bazujemy jednak też na sentymentach. Mój mąż podchodzi bardzo szczególnie  do tego osiedla, ponieważ na nim się wychowywał i spędził tutaj szereg lat.  Przy okazji chcemy też pokazać naszemu synowi, który nadzorował sadzenie tego drzewa, że ważna jest także historia każdego z ludzi tu żyjących.

Jan Klauza – właściciel firmy Ogrobud
Dąb błotny będzie wspaniale przebarwiał się jesienią.  Ten gatunek jest piękny i efektowny.
Przesadzenie takiego drzewa to trudne zadanie. Sama bryła korzeniowa wraz z samochodem waży 28 ton. Wielkość maszyny musi być idealnie dobrana do konkretnego drzewa. Gdy tego wszystkiego się dochowa, dąb na pewno nie uschnie. Teraz należy o niego jedynie dbać, ale nie trzeba intensywnie pielęgnować.