Spotkanie w ratuszu z fuzją miasta oraz gminy w tle

Aleksandra Biernacka – kierownik wydziału finansowego w Urzędzie Miejskim w Pleszewie, po likwidacji Powiatowego Wydziału Finansowego  w czerwcu 1975 i połączeniu Urzędu Miejskiego oraz Urzędu Gminy – kierownik wydz. finansowego UMiG w Pleszewie, potem Urzędu Skarbowego w Pleszewie

Teresa Kłopocka – pracownik Urzędu Miejskiego po 1975 roku – kasjerka Urzędu Miasta i Gminy w ratuszu

Teresa Paluszkiewicz – księgowa budżetowa w UMiG, wcześniej pracowała w Powiatowym Wydziale Finansowym

Halina Barczyńska – pracownik UMiG w Pleszewie, wcześniej Powiatowy Wydział Finansowy w Pleszewie

Maria Blandzi –  najpierw w Prezydium Powiatowej Rady Narodowej w referacie podatkowym przy ul. Sienkiewicza 40, po urlopie macierzyńskim w 1975 roku – w Urzędzie Miasta i Gminy – w referacie sprzedaży nieruchomości, po 1990 roku  – w wydziale gospodarki gruntami w UMiG

Ewa Stanek – pracowała w Prezydium Powiatowej Rady Narodowej w referacie podatkowym przy ul. Sienkiewicza 40, potem w Spółdzielni  Mieszkaniowej

Regina Tomaszewska – była zatrudniona w referacie zatrudnienia w UMiG, po 1990 roku w Urzędzie Pracy

Krystyna Lubecka – pracowała w Urzędzie Stanu Cywilnego razem z Anną Kwiecień

Zofia Śniada – prowadziła biuro rady za czasów rad narodowych, po 1990 roku biuro Rady Miejskiej

Ewa Sawada –  pracowała w Urzędzie Miejskim w wydziale rolnictwa, potem po 1990 roku w wydziale kultury UMiG

Danuta Czapczyk –  była kierownikiem wydziału organizacyjnego „za czasów M. Kołtuniewskiego”, po 1990 roku była szefową wydziału organizacyjnego w UMiG, to do jej wydziału trafił po studiach Arkadiusz Ptak

Halina Bednarek – zawsze pracowała w meldunkach

 Alicja Witek – przed połączeniem miasta z gminą, pracowała w Urzędzie Gminy  przy ul. Poznańskiej 35, potem w ratuszu

Ewa Szpunt – była dyrektorką  Biblioteki Publicznej w Pleszewie

Danuta Matysiak – była kierownikiem wydziału handlu najpierw w powiecie przy ul. Sienkiewicza a po likwidacji powiatu – w ratuszu
(Informacje przekazała Maria Blandzi i Aleksandra Biernacka)

Najpierw gospodarz ratusza burmistrz Arkadiusz Ptak opowiedział dawnym pracownikom magistratu,  czym aktualnie żyje miasto Pleszew,  co jako burmistrz może zrobić, żeby pleszewianom jak  najwygodniej się żyło, mówił o nowych inwestycjach, przedsięwzięciach, o kompaktowym Pleszewie.

Zaznaczył, że z niektórymi paniami pracował w UMiG Pleszew, kiedy 21 lat temu, po studiach, rozpoczynał pracę w magistracie.

Potem  był czas Mieczysława Kołtuniewskiego, który przypomniał koleżankom lata swojej pracy na urzędach. W 1973 roku został Naczelnikiem Gminy Pleszew, podczas gdy Jerzy Dolata został Naczelnikiem Urzędu Miejskiego. Jeden miał siedzibę w ratuszu, razem z powiatem, drugi urzędował przy Poznańskiej 35.

Kiedy 1 czerwca 1975 roku, reforma administracyjna zlikwidowała powiaty, tworząc małe województwa, w Pleszewie połączono Miasto i Gminę w jeden organizm.

Mieczysław Kołtuniewski ubolewał, że wcześniej „miał przy Poznańskiej wzorcowy gabinet” a musiał się przenosić do ratusza, gdzie pomieszczenia  były puste.

UMiG otrzymał po połączeniu tylko 60 etatów, trzeba  było zagospodarować osoby z obu urzędów i tych, którzy stracili pracę w powiecie, bo województwo nie wszystkich przyjęło. Niektórzy po likwidacji powiatu, pracowali w ościennych gminach – tłumaczył Mieczysław Kołtuniewski.

Z wielkim sentymentem wspominał Bank 440, gdzie Pleszew rywalizował z Olesnem na Dolnym Śląsku.  Zaś Telewizyjny Bank  Miast  wymyślono po to, aby oswoić Polaków z nowym podziałem administracyjnym kraju i pobudzić aktywność lokalnych społeczności.

O tym, jak przebiegał Bank 400 przeczytacie TUTAJ

Mieczysław Kołtuniewski wspominał też Sztab 700 – lecia Pleszewa powołany na okoliczność uczczenia rocznicy pojawienia się w dokumencie sądowym nazwy civitas Plessov czyli  miasto Pleszew. Dokument podpisał król Przemysł II.

Były naczelnik przypomniał, że w grudniu 1985 roku złożył rezygnację ze stanowiska (tu trzeba wyjaśnić, że w czasach słusznie minionych nie wybierano naczelnika gminy, był przynoszony w przysłowiowej teczce).

Czułem problem, nie  byłem członkiem egzekutywy wojewódzkiej, moja osoba inaczej patrzyła na miasto niż województwo. Zostawiłem ratusz i poszedłem do Domu Pomocy Społecznej – tłumaczył Mieczysław Kołtuniewski.

Powiedział też, że po 1990 roku, po pierwszych wyborach do samorządu miasta i gminy podziwiał burmistrza Piotra Hasińskiego za oczyszczalnię ścieków.

Tymczasem Arkadiusz Ptak mówił o spadku liczby mieszkańców miasta i gminy, o nowych wydziałach w UMiG Pleszew, których nie było do 1990 roku: gospodarki odpadami, zamówień publicznych, informatycznym, inwestycyjnym. Zaznaczył, że teraz nie ma wydziału handlu i usług uspołecznionych, bo liczbę sklepów i firm określa wolny rynek.

Danuta Czapczyk – porównując pracę urzędu przed 1990 rokiem i po wyborach samorządowych, mówiła: pracowałam tu i tu. Odkąd nastał samorząd nie było egzekutywy i wytycznych. Wtedy 5 kontroli wchodziło na jeden wydział. Ale mamy co wspominać !

Mieczysław Kołtuniewski potwierdził, że do 1990 roku wszystko było kontrolowane i planowane przez organy państwowe i partyjne, nawet liczba świń i krów hodowanych przez rolników.

Wspominano na spotkaniu wydarzenia, które przeszły do historii magistratu m.in. odkręcone hydranty przez pracownika na 3 piętrze ratusza, gdzie był wydział rolnictwa. Woda lała się przez kilka godzin, bo inspektor kran zostawił otwarty. A były to lata, kiedy w Pleszewie często brakowało wody. Kiedy już woda się pojawiła, to płynęła kilka godzin, a na dole był USC i dokumenty…

Mietek Cię zwalnia – usłyszał nazajutrz urzędnik, który o zakręceniu kranu zapomniał. Zwolnienia nie było, fortelem udało się wybrnąć z sytuacji.

Na spotkaniu w ratuszu była nadreprezentacja pań. Już wcześniej przewidywały: Władka nie ma, Kazia nie ma – będą same baby.

Wielu urzędników, zwłaszcza panów odeszło do lepszego świata – mówiły urzędniczki, wspominając zmarłych kolegów.

Spotkanie zakończyło się zwiedzeniem odnowionej siedziby Urzędu Stanu Cywilnego. Było miło, bo spotkanie z koleżankami z pracy pozwala na moment chociaż powrócić do czasów, kiedy się było młodym i aktywnym.