Tym samym rury stały się zabytkami. Jeden fragment trafił do zbiorów Muzeum Regionalnego w Pleszewie, drugi jest wyeksponowany w Przedsiębiorstwie Komunalnym w Pleszewie w Zakładzie Wodociągów.
Historia wyszła spod ziemi
W lipcu 2017 roku historia Pleszewa wychodziła spod ziemi, blokując prace przy modernizacji sieci wodociągowej w centrum miasta. Jedne pamiątki przeszłości m.in. fragmenty drewnianych studni, fundamentów domów, fotografowano i opisywano. Inne – jak np. rury służące pleszewianom do dostarczania wody do domów, wydobyto z ziemi i poddano badaniom. Miały 30 cm szerokości a otwór przepływu wody miał 10 cm.
Rury z czasów Stefana Batorego
Archeolog wstrzymuje prace przy modernizacji sieci
Czytaj też: Przeszłość spowolniła modernizację sieci
Wiek sosnowych rur, wykopanych w ulicy Poznańskiej i Łąkowej, dendrolog Laboratorium Datowań Bezwzględnych w Krakowie – prof. dr Marek Krąpiec, oszacował wiek sosny pospolitej użytej do budowy rury na 1580 i 1584 rok – czyli na czasy Stefana Batorego.
Rury do oglądania
Fragmenty rur, zostały poddane konserwacji w Muzeum Archeologicznym w Biskupinie. Najpierw przez 8 miesięcy drewno było impregnowane i przez kolejnych 7 poddawane kontrolowanemu suszeniu. Tym sposobem, fragmenty rur sprzed 500 lat, stały się pełnoprawnymi zabytkami. Jedna rura trafiła do zbiorów Muzeum Regionalnego, druga została wyeksponowana w Przedsiębiorstwie Komunalnym w Pleszewie.
Pleszew miał wodociąg
Rury potwierdzają tezę Marii Mańczakówny, autorki książki “Pleszew w wiekach średnich”, że wodę z rzeki rozprowadzano po mieście wodociągami. A w Pleszewie było kilka łaźni. Warto dodać, że właścicielką Pleszewa na początku XVI była Anna z Raciborskich Tenczyńska zwana Panią Pleszewską.
Pani Pleszewska czyli Anna z Raciborskich Tenczyńska
Historia pleszewskiego wodociągu, pobudowanego w maju 1902 roku TUTAJ